Θα έπρεπε να ειμαι ψυχολογος;

Μου είπαν σήμερα "θα γινόσουν πολύ καλή ψυχολόγος" με αφορμή κάποιες γραμμές που έγραψα σε μήνυμα, υπερασπίζοντας έναν δικό μου άνθρωπο, ο οποίος δυσκολεύεται πολύ με το να λέει "οχι". Ακόμα κι όταν πρέπει. Αυτό που έγραψα ήταν το παρακάτω:

Δεν εχω θεμα με την αδικια. Ο κοσμος ολος ειναι αδικος. Και γω ειμαι αδικη απεναντι σε ΠΟΛΥ κοσμο.
Εχω θεμα οταν γυρνας εσυ, ο φιλος μου, η μανα μου, και μου λετε: ο/η ταδε μου φερεται ετσι (=αδικα) και εγω προσπαθω να ειμαι καλος/η

Η απαντηση μου ειναι: οχι, δεν χρειαζεται ουτε να εισαι, ουτε να προσπαθεις. " Μα αγχωνομαι - Μα ποναω - Μα ειναι αδικο " . Ειναι κ το ξερω κ το ξερεις, οπως θα επρεπε να ξερεις κ να αντιδρας αυτοματως, χωρις προσπαθεια σ' αυτο. Ειμαι καπως απολυτη κ ανενδοτη σε θεματα που εχουν να κανουν με την εντιμοτητα, κ την αληθεια. Ειναι η αληθεια στις μερες μας αγενεια; Ναι, σε πολλες περιπτωσεις, οταν πανε να την σερβιρουν ατομα που στον πυρηνα τους, δεν ειναι ειλικρινεις και λενε πολυ καλυτερα ψεματα. Εκει, φαινεται αγενες ναι και ουτε σ' αυτο συμφωνω να μπαινει φιλτρο. Μπορεις να εισαι ταυτοχρονα ταπεινος, και ειλικρινης, να εισαι δοτικος, χωρις να γινεσαι μαλακας και να υποχωρεις, χωρις να καταστρεφεις τον εαυτο σου.

Ο καθένας το κάνει διαφορετικα. Ο καθενας εχει καποιο τροπο να διαχειριζεται τα ασχημα πραγματα η συμπεριφορες. Ολοι νιωθουμε. Ολοι καταλαβαινουμε. Ολοι ειμαστε στα ματια καποιου καλοι ή κακοι. Ομορφοι η ασχημοι. Το να προσπαθεις να χωρεσεις σε ζωες που εισαι πολυ μεγαλος για να χωρεσεις η να προσπαθεις να αλλαξεις το ποσο μικρος εισαι για να φανεις σε εναν μεγαλο κοσμο ειναι εκτος απο ματαιο, βλακωδες. Για αυτο θελει την πυγμη και το σθενος να μαθεις να λες "ΟΧΙ" με χαρη.Χωρις να προσβαλλεις, χωρις να σκοτωσεις, χωρις να κανεις θορυβο, χωρις να τραυματισεις. Και ταυτοχρονα, κανεις καλο στην ψυχη σου. Κρατα το αυτο.Γιατι στον θυμο, στην απογοητευση, στην απωλεια, αυτο που μας ξεχωριζει απο τους δολοφονους, ειναι η ικανοτητα να λεμε οχι.

Δούλεψα και σήμερα. Τι λέτε; Θα έπρεπε να πληρώνομαι γι' αυτό;

Πάντως ως απάντηση σε αυτό που μου είπαν απάντησα: "Καλά έκανα και δεν έγινα, γιατί είμαι πολύ ευαίσθητη για να αντέξω τη δουλειά αυτή. Αλλά ναι, είναι στον πυρήνα μου αυτό, να καταλαβαίνω.. Σ' ευχαριστώ πολύ"